เบอร์ข้างล้างคงเป็นการโทรมาถ่ามไถ่เรื่องเงินที่ค้างชำระ อ่ะ อ่ะ อ่ะ ให้มันผ่านไปว่าจะขยายเรื่องที่ข้างเอาไว้ก่อน จะเอามิติใหนดี เอาเป็นของชิดก่อนแล้วกัน
เพราะหัวใจของเราหลังจากที่ซื้อหวยตอนตีห้าแล้ว ตอนหกโมงก็อ่านหนังสือพิมพ์ เห็นข่าวผีเสื่อที่บ้านชวนก็ไม่ได้ตกใจอะไรหรอก แต่พออ่านแล้วหัวใจเราก็พุ่งไปที่ ๒๔ ๐๔ ๒๕๒๒ และรู้สึกร้อนวาบทั้วตัวและใบหน้ากับที่ ทับเที่ยง…(ประโยคนี้นั้นจะมีการขยายความที่หลัง แบบไม่ได้แต่เรื่องราวขึ้นมา)
ก่อนหน้านั้นหลายก็ไม่นานชิดบอกเราว่าเวลาผิดหวังอะไรก็ให้มองคนที่ ด้อยกว่าเรา (เปลี่ยนมาเป็นลำบากกว่าเราที่หลัง) แต่ในใจเราหน่ะไม่มีหรอกคนที่ด่อยกว่าเรา เพราะคนที่ถ้าเรามองว่าต้องไปเก็บขนะขายทำงานที่ลำบากกว่าเรา หรือง่ายๆต่ำกว่า ด้วยกว่าน้้น ในหัวสมองของเรานั้นเปล่ี่ยนความคิดไปแล้วว่าไม่ เราต่างหากที่ด้อยกว่าเขา หรืออาจจะรับไม่ได้สำหรับๆหลายๆคนที่จะต้องหรือต้องไปอยู่จุดนั้นๆ ซึ่งมันสำคัญมากสำหรับระยะเวลาแรกในการเริ่มที่จะพัฒนาจิตใจของเรา เพราะการนำเงินเข้ามาแทนศักดิ์ศรีหรือความดี ที่เราควรจะมองกันมากกว่า เพราะถ้าปราศจากผุ้เสียสละแล้วไม่ว่าจะโดยทางใดก็ตามที่ทำให้ประเทศของเรายังมีผุ้คนที่ดำเนินแนวทางชีวิตแบบนั้นอยู่ เราควรที่จะมองให้ลึกๆหรือทำความเข้าใจกันเสียใหม่ได้แล้ว
หลังจากวันนั้นผ่านไปก็ไม่มีอะไรเพราะเรายังคิดไม่ทันว่าจะทำอย่างไรกับคำพูดที่ว่าให้มองคนที่สู่ขีวิตมากกว่าหรือด้อยกว่าเราให้ชิดได้เข้าใจมุมมองของเรา ซึ่งชิดรับรู้มาอยู่แล้วว่าทำมัยเราถึงต้องมาอยู่จุดนี้ที่ SNSS ซึ่งการออกมาจาก เอ็มที ก็กรณีเดียวหรือคล้ายๆกับที่ผ่านมาแต่ด้านของเราเราจะรับรู้่ว่าทุกครั้งที่เป็นแบบนี้อะไรกันก็ดีขึ้นกับชีวิตของเรา เว้นเสียแต่ตอนมาจากยาวน้อย แต่ก็เริ่มดีขึ้นจากการที่เราเปลี่ยนสายงาน
ตัดทุกอย่างน้ำไม่เขียนเขียนแต่เนื้อ ถามชิดไปว่าชิดจำเมื่อวันที่ ๒๔ ตุลาคมที่ผ่านมาได้หรือเปล่าที่เราคุยกันชิดบอกว่าจำไม่ได้ ซึ่งในหัวของเราคิด ๒๔ เลย แต่มันไม่ใช้จริงๆแล้วมันเป็นวันที่ ๒๓ ชิดบอกจำไม่ได้จำได้แต่วันที่ ๒๓ เอ่อหว่ะชิดเออ…วันที่ ๒๓ ใช้แล้ว แล้วเราก็บอกไปว่า ถ้าว่าตัวเราไม่ทำแบบนี้เพราะซึ่งอาจเป็นพรหมลิขิตอยู่แล้วว่าเราจะต้องมาเจอกัน แต่ว่า เราเปลี่ยนตัวเอง ก็เคยบอกไปแล้ว แล้วเราก็ทำ ผิดก็ผิด รับ แต่ถ้าว่ามันเกินไปหรือว่าเราเห็นว่าไม่ควรที่จะมาทำกับเราแบบนั้นแบบนี้เราเองก็ไม่ยอมง่ายๆเหมือนกัน และสุดท้ายแล้วเราก็ต้องออกมา แต่ถ้าเรายอมทุกอย่างก็อาจจะได้มาที่่ SNSS โดยทั้งๆที่เป็นเด็กดีว่านอนสอนง่ายแต่ต้องออกมาคงจะเป็นเรื่องแปลกสำหรับหลายๆคน เพราะคงไม่มีใครกล้าพูดกล้าคิดกันเป็นแน่ถ้าเป็นแบบนั้น เพราะอาการแบบนั้นเราเคยเป็นมาแล้วที่เกาหลี งงมากกับการไม่ได้รับการต่อสัญญาทำงานทั้งๆที่ทำดีทุกอย่าง ทำงาน เรียน แต่เรื่องเถียงยังมีอยู่ และมีมากด้วย และบางครั้งงอนกับผู้จัดการเลย เพราะถูกกระตุ้นตลอดคล้ายๆกับ หน่อย ที่คงเคยโดย แต่ของเราเรื่องไม่เป็นเรื่อง แต่ตอนนั้นคิดว่าเกาหลีคงมีอำนาจตัดสินในมากกว่าที่จะต่อสัญญาให้เรา แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้ แต่ถ้าผู้จัดการเขาไม่หาเรื่องเราแบบไรสาระตอนนั้นเราก็คงผูดขอตายไปแล้ว เพราะความผิดของเราก็มีก็คือ ไม่ลงให้กับผู้จัดการในสมองของเราตอนนั้นเราคิด จะดีแค่ให้เราคงผิดเรื่องแบบนั้น ก็เลยไม่ได้โทษคนอื่นเสียหมด
และสิ่งนั้นเราเองก็พูดให้ชิดฝังว่าถ้าเราดีซะเหลือเกินแล้วต้องผิดหวัง โดยการถูกกระทำแบบประมาณให้ออกแบบนั้นแล้วยังมีคนอื่นยังอยู่แล้วเราจะไม่หมดกำลังใจไปเลยหรือ จะไม่มีเรื่องให้โทษตัวเองบ้างเลยหรือ และก็บอกไปว่าตอนนี้อาจจะอยู่เกาะยาวและก็จะไม่ได้รับประสบการณ์เมื่อวันที่ ๒๓ ตุลาคม ๒๕๕๓ ที่ผ่านมากับชิดกับเรื่องที่เราคุยกัน สรุปได้แค่นั้น และก็อิงไปถึงการที่พระพุทธเจ้าออกบวช แต่ชิดคงโมโหอะไรซักอย่างเลยว่าทำมัยพี่ไม่จุดธูปเทียนกราบไหว้ขอทานเลย เราก็บอกว่าพระพุทธเจ้าเองก็ไม่ได้ทำและก็พระองค์เองก็ไม่ทราบได้ว่าคืออะไร แต่สิ่งที่พระองค์ทรงเห็นนั้นทำให้เรามีจนทุกวันนี้ธงชาติของอินเดียเองก็ยังมีเครื่องหมายอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน
เราสรุปไปว่าบางครั้งเราต้องยืนกรานกับสิ่งที่เราไม่ผิดบ้าง ไม่ใช้จะยอมไปเสียทุกเรื่อง แต่อย่างว่า ไม่มีใครในสายผู้บังคับบัญชาอธิบายให้ละเอียดไปหรอกว่าทำมัยถึงต้องมีการโต้แย้งระหว่างลูกน้องกับหัวหน้าหรอก
ก่อนหน้านั้นหลายวันมากที่ ถาวรไม่ยอมซื้อส้มตำมาให้เรากินเพราะบอลเข้า จนเราบอกว่าขอให้บอลไม่เข้า (ปัจจุบันก็ไม่เข้ามาสองสามวัน เพราะว่ามันไม่เกี่ยวกับเรา) จนถ้าถาวร มาบอกให้เราถอนคำพูดเมื่อวันที่ ๑๓ ที่ผ่านมาเราก็อวยพรให้ แล้วก็เข้าสองชุดเลย จนวันที่ ๑๕ ที่ผ่านมาเพราะวันที่ ๑๔ จำไม่ได้เหตุใดถึงไม่ซื้อ (ซึ่งถาวรเองก็ได้เบอร์เราไปไม่นานก่อนที่เราจะอธิบายและเล่าเรื่อง ๙๑๑ และบอกเรื่องราวของ ๑๗๕ และบอกว่าหน้าที่จะมาในงวดนั้น ไปไม่นาน) สุดท้ายวันที่ ๑๕ ถึงได้ซื้อมาแต่ว่าเราอยู่คนละทางกันและก็มีการโทรหากัน โดยประมาณนั้นแต่เรามาสำรวจที่หลังแล้วก็เอาไปให้เจ้าตัวดู ก็แค่ขำๆกันสนุกๆ แต่บอกไปว่าไม่ใช้ครั้งแรกนะสำหรับเหตุการณ์แบบนี้ กับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะหลายคนก็รับทราบบ้างกับเรื่องราวของเราที่ เอ็มที
ส้มตำ เต๊ะ ที่ผ่านมา ตอนเราซื้อหวยกับ เจ เราก็พูดถึง และโดยเฉพาะกับ ๔๖ เพราะเป็นการครบรอบ ๖๔ ปีการครองราชของพ่อหลวงของเรา และตรงกับวัน จักรี และ อีกหนึ่งพระองค์ที่เรากล่าวถึงคือสมเด็จท่านในเวลานั้น เหตุการณ์ความตรึงเครียดที่เกาหลีเราก็อ้างถึงและพิเศษเสียด้วย กับ ๓๘ ถึงสามบวกกับแปดจะเป็นแค่ ๑๑ ก็ตาม
เคน Engineer หน้าตาหน้ารัก เราก็แอบชอบ นิสัยดีไม่ถือตัว เข้ามาลองงานที่ เอ็มซี สี่ ในวันที่ ๑๕ ถึงเกือบเที่ยงคืน บราๆๆกันตลอดคุยกัน หนุกหนาน เพราะหน้ารักและไม่ถือตัว หวยเล่นแยะอยู่ บอกเราได้แค่นั้นเพราะไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับ เดี่ยวเลย บอกว่า (เคนก็ไปงานศพของเดี่ยวที่กาฬสิน) ไม่กี่วันไอ้เดี่ยวโทรมาบอกให้ช้วยไปดูนู้นี้นั้นหน่อย แล้วไปก็เป็นจริงอย่างที่เดี่ยวว่า เคนบอกเราว่า ๒๒๑ เบอร์ของไอ้เดี่ยวมัน ตามประสาเราก็เถียงเน้อะไม่เห้นด้วย จบวิศวะเสียเปล่า สองสองสี่ จ่ะ ก็ว่าไป แล้วก็แถมความแปลกของเลขสองไปด้วยว่า สองบวกสองก็เป็นสี่นะ สองคูนสองก็เป็นสี่ มีแม่เดี่ยนะที่เป็นแบบนี้ สำหรับคนหน้ารักเราก็เถียง ตามจุดยืนของเรา
บูรพา เป็นคนที่เรานอนด้วยหนึ่งคนและนอนข้างๆเราสองต่อสองเพราะคนอื่นไมเล่นไฮโลกันหมด ตอนที่ไปโคราชด้วยกัน เพราะทางโรงงานจัดให้ไปและจองโรงแรมให้อยู่ ทางด่วน บูรพาวิถีทีี่อยู่แถวบ้านเรา ระหัสเมื่องของฉะเฉิงเทรา กม.ตรงที่เราอยู่ ระหัสโทรศัพท์ ๐๓๘ ของฉะเชิงเทรา คงไม่มีที่ใหนที่เหมาะที่สุดสำหรับการครบรอบ ๘๓ ปีของพระองค์ท่านเท่าที่ตรงนี้แล้วที่จะทำความเข้าใจเรื่องราวต่างๆให้ได้เห็นแบบง่ายๆแบบนี้
เช้าตรู่วันที่ ๑๖ ด้วยการอ่านข่าวผีเสื้อตัวหนึ่ง ที่บ้านของชวน หลีกภัย ที่ทับเที่ยง จนได้เข้าไปหาบูรพา แล้วเอ่ยออกไปว่า ช้วยหา A Moment in June ให้หน่อยซิ
วันที่ ๑๗ ได้หรือเปล่า หือ ไม่หยากจะพูดเลย ว่าเพราะอะไรถึงได้ให้หาหนังเรื่องนั้นมาให้ อะพูดก็ได้ เพราะว่าแฟนชื่อจูน แล้วมันเกิดวันที่ ๒๔ ผมก็เหมือนกัน ๒๔ แต่เป็นเดือน ๑๑ ลูกผมก็ด้วย วันที่ ๒๔ เดือน สามมมม.
Posted @21:49